T: Lethal Whispers [by max and liz beliver] - 11

[Nan]

Znowu dwa posty pod rząd. Nie lubię tego, ale trudno - nie zamierzam edytować poprzedniego...
I, jak zwykle, kilka zdań.
Wzięłam sobie do serca to, co Josephin napisała mi o słowach w tym opowiadaniu. Wzięłam to sobie chyba jednak aż za bardzo do serca... Otóż w pewnym momencie w tłumaczeniu pojawiło się tajemnicze "he". Zaintrygowana poczytałam dalej i okazało się, że ów "he" - to mucha. No i wpadłam w rozterkę. U nas - wiadomo, mucha z natury rzeczy jest kobietą. Ale w angielskim z kolei jest rodzaju nijakiego... a tutaj w dodatku była mężczyzną. Zmienić jej płeć i pisać jak o owadzie, czy też dać sobie spokój i pozostawić ją jako kobietę ? Postanowiłam podzielić się z innymi nurtującą mnie kwestią, czy mucha jest bardziej facetem czy wręcz przeciwnie i przez kilka wieczorów tata i przyjaciółka byli bombardowani pytaniami dotyczącymi natury muchy polskiej i angielskiej. Nie chciałam popełnić takiego nietaktu jak kapitan Borkowski, z którego słowami się obnoszę i w końcu zostałam przy "pani musze" Tak więc niemal już tradycyjnie, po przydługim wstępie...

[b:91780be9a4]Rozdział 3[/b:91780be9a4]

[Dzinks]

Hm wróciłam ze szkoły zmęczona jak cholera ( wymęczyli mnie na w-fie 100m)a tutaj proszę kolejny rozdział, Nan chyba stajesz się maszynką ficków.Pojawił się Max z Isabel to dobrze, tylko na razie nie bardzo wiem o co chodzi i kogo Max tak ratuje. Liz dała kosza Davidowi . Cóż mogę powiedzieć tylko to, że czekam na ciąg dalszy.

[liz]

na razie nie bardzo wiem o co chodzi i kogo Max tak ratuje

Max ratuje Liz, ale Liz nie wie, że ratuje ją Max Świetna część, świetne tłumaczenie, akcja się rozwija

[Lizziett]

za każdym razem, gdy Eash spoglądał na to zdjęcie, nie mógł pozbyć się wrażenia, ze nigdy nie widział, by dziecko miało taki wyraz w oczach. Może ktoś, kto był w Wietnamie albo spędził lata obracając się na samym czubku rządowych organizacji, kto musiał zmagać się z tysiącem sekretów. Ale nigdy dziecko. Było w nim cos, co wypełniało Easha dziwnym i jakże głębokim poczuciem niepewności. I nie wiązało się to tylko z faktem, jak bardzo wiążące i odpowiedzialne było to, co robił

To chyba najdoskonalszy sposób, w jaki kiedykolwiek wyrażono to, co tak szczególnego było w spojrzeniu Maxa. W serialu nie był już dzieckiem- nie wiem czy ten pan patrzy na fotografię chłopca czy chłopaka, może zresztą to drugie, am. "kid" na które mój ojczulek ma alergię może odnosic sie do istoty od lat 4 do 27 , mniejsza z tym...ale własnie to wszystko, co tak uderzyło tego mężczyznę, było obecne w oczach Maxa...nienaturalne. Można powiedzieć, że niepokojące. 17 latkowie nie patrzą w ten sposób... takim...wszystkowiedzącym spojrzeniem.Tak patrzą tylko ludzie, którzy zbyt wiele już w życiu widzieli.Opis sceny, w której Liz "po raz drugi" zostaje napadnięta, należy do moich ulubionych, od tego właściwie momentu zaczęła się moja miłość do tego opowiadania, a Nan przełożyła to perfekcyjnie.Thanx.

[Ela]

Chyba dobrze, Nanuś, że nadałaś musze polski, kobiecy charakter, bo mogło wyjśc z tego coś nienaturalnego...a tak czytając o niej mam zawsze przed oczami wiersz Brzechwy ....a swoją drogą Josephin nadała jej ciekawe określenie - "he".., więcej jest tego typu wyrazów ? bo piszesz, że autorka zawracała Twoją uwagę na użyte przez nią słowa...Troszkę klimat i w jakim się obraca Liz, duszna, przygniatająca atmosfera uliczek tego miasta, przypomina trochę A.S. tylko, że u RosDeidre jakby to wszystko miało bardziej miękki ton. Poza tym tam Liz była jednak inna, nie aż tak wyobcowana...Piękne Nanuś, dzięki

[ADkA]

Biedna Liz! A wydawało się, że niebezpieczeństwo zażegnane! A tu jeszcze David - ze swoją urażoną dumą!A tak poza tematem - dlaczego David !? Wnoszę sprzeciw! Od jakiegoś czasu (tzn. od od tłumaczenia Nan - Antarian Sky ) to imię w ff kojarzy mi się tylko z kimś bardzo pozytywnym i tajemniczym! Z jakimś brązowookim brunetem o ciepłym spojrzeniu! A tu proszę - typowo nordycki typ z szklanymi , niebieskiki oczkami! (nie, żebym miała coś do niebieskich oczy!):evil: Jak tak można! Oki! Już się zamykam i tradycyjnie czekam na kolejną część!

[Nan]

Dzinks, ta maszynka jest na korbkę nakręcaną przez wredne stworzonko zwane Weną. Stworzonko się ostatnio zmachało i postanowiło sobie wziąć przerwę, a mnie ciągnie stosik książek rosnący na moim biurku.Lizziett, a faktycznie, nie zastanowiłam się nad tym, że to może być i zdjęcie Maxa sprzed kilku lat, nie kilkunastu... Co prawda w zestawieniu z dzieckiem niepokój Easha wypada bardziej przekonywująco.Co do muchy... proponowano mi zastąpienie muchy owadem. Owad - rodzaj męski. Ale pod owada to można za dużo podciągnąć. Może to był 'on' ze względu na to, że napadów dokonywali faceci... A co do innych tego typu problemów - mucha była najdobitniejsza I właśnie zastaawiałam się nad podobieństwami między AS a LW - i masz rację, Elu, to jest podobne do siebie, atmosferą, tajemnicą... W takim razie chyba już widać mój ulubiony typ opowiadań ADkA, ty mi się tu nie zamykaj Też miałam kłopoty z przestawieniem się z jednego Davida na drugiego - choć jeszcze większe miałam przy AS, bo zasadniczo dostaję ciarek na sam dźwięk tego imienia - tak, jakbym miała w ustach drewno I szczerze mówiąc to ten drugi typ noszący imię David bardziej do mnie trafia.Merci za lekturę Skończyłam rano "Imię róży", choć klasa urządza ogólnoklasowy zryw więc usiądę dzisiaj do kolejnej części...

[Nan]

W tym miejscu - wielkie podziękowania dla Hypatii Koszmarny skrót AWOL śnił mi się nemal po nocach. Termin wojskowy, jakby co... Away without leave. Człowiek uczy się nawet przy tłumaczeniu...

[b:cee256e049]Rozdział 4[/b:cee256e049]

[Hotaru]

Nan, tłumaczysz ekspresowo. Silnik pracuje pełną parą, mimo dzisiejszych cen paliw gratulacje!A teraz trochę o "pozostałych" w LW. W Czytelni zdaje się ktoś napisał, że denerwują go w tym opowiadaniu Isabel i Michael, którzy wydaje się, że dbają tylko o własne bezpieczeństwo i uciekają od kłopotów. W pełni się zgadzam... niby w jakis sposób wynika to z fabuły, ale były momenty, kiedy chciałam stłuc ich na kwaśne jabłko Wiem, że to dopiero początek opowieści... ale czekam z utęsknieniem, jak przetłumaczysz Interlude IV czy słynną scenę mycia samochodu . W dodatku jest nadzieja dla tego opowiadania, skoro "niedawno" wyszła nowa część po bardzo długim przestoju. I jako polarek jestem ciekawa przyszłych relacji książęcego rodzeństwa ... jak na razie ani słowa... ale będę cierpliwa.

[Liz16]

WOW!!!!!!! Super......aż brak mi słów. Muszę przyznać, że extra tłumaczysz. To opowiadanie nie jest takie zwykłe, na pewno na dłużej zostanie w mojej pamięci. Ono ma w sobie to coś.....tylko jeszcze nie wiem co to dokładnie jest. Piszesz zwykłymi słowami, ale coś w nich jest, co oddaje głębie tego opowiadania.Przeczytałam właśnie wszystko i widzę, że tłumaczenie idzie ci w ekspresowym tempie - oby tak dalej. Czekam na następną część. Jestem bardzo ciekawa co tym razem grozi Liz??

[Lizziett]

Dla wyjaśnienia- pierwsza ikonka odnosi sie do "Jeden rok wcześniej"...druga-hm- ma na myśli "Obecnie" . Jak już tu wspomniała Ela, niewielu pisarzy potrafi tworzyć pełne dramatyzmu, gęste emocjonalnie i mroczne sytuacje, a jednocześnie rozbawić człowieka do łez w pare zdań później...A Josephine z pewnością do takich szczególnych autorów należy. Dialogi na linii- Max- Maria- Michael były tym, co nieodmiennie powalało mnie w tym opowiadaniu, i jak miło widzieć drobne gesty i nawyki naszych ukochanych Czechosloviaków przeszczepione na grunt alternatywny Michael podrapie się po brwi i człowiek od razu czuje że jest w domu Z drugiej strony- to smutne, że strach przed "odkryciem" nakazywał im bezczynnie patrzeć jak ich przyjaciółka powoli odchodzi, maleje, gaśnie...dla mnie to trudne do pojęcia. O ile jestem w stanie zrozumieć rozgoryczenie Izabel i Michaela w serialu, gdy Max uzdrowił Liz na oczach całej kawiarni, to tutaj jakos trudno mi przełknąć fakt, że mozna stać z założonymi rękami i patrzeć, jak ktos, kogo nazywasz przyjacielem umiera, kiedy wystarczy wyciągnąć ręke, dotknąć....by wszystko to stało się poprostu złym wspomnieniem...Dzięki za piękne tłumaczenie Nan

[Dzinks]

Tak wszyscy mają rację , tłumaczysz ekspresowo i wspaniale. Hm zobaczymy co będzie dalej , trochę byłam spóźniona, ale nadrobiłam.

[Ela]

Uwielbiam dialogi bohaterów, zwłaszcza w tym opowiadaniu. Czytając je w oryginale właśnie na to zwróciłam uwagę i jak widzę w tłumaczeniu Nan nic nie straciły ze swojej oryginalności. I znowu z Maxa zrobiono geja W którym to już opowiadaniu...Nie wiem czy dlatego, że tak niewiele w nim macho i czy na wrażliwców jak na pochyłe drzewo...Czemu nigdy nie przerobiono tak Michaela...zbyt dosłowny, bezpośredni i nie czerwieni się kiedy rozmawia o dziewczynach ?Ale coś w tym jest, bo w charakterze Maxa jest wiele pierwiastków kobiecości...cichy, uduchowiony romantyk o marzycielskich oczach. Ale czy to świadczy, że te cechy są tylko domeną kobiet ? I czy kobiety w mężczyznach cenią jedynie siłę, wybuchowość czyli nadmiar testosteronu (Michael), czy męskość nie uwzględnia uzewnętrzniania uczuć, delikatności a jeżeli tak to kwalifikowane jest jako odstępstwo od normy ? Sorry za to moje głośne, pozornie bez sensu dywagacje.Piękne tłumaczenie Nanuś, dzięki.

[Hotaru]

I znowu z Maxa zrobiono geja

Tak, nie pierwszy i nie ostatni raz.... ale wydaje mi się raczej, iż to z powodu panującego powszechnie przekonania, iż mężczyzna, który nie interesuje się otwarcie płcią przeciwną uznawany jest za "nienormalnego", a w najlepszym przypadku faceta z lekkim odchyłem, zaś dziewczynom często uchodzi to na sucho.

[Nan]

Jest jedna rzecz, która mnie dziwi... Dlaczego wszyscy uważają, że to takie ekstra tempo...? Powiedziałabym raczej, że ślimacze, chyba za bardzo wzoruję się na Deejonaise i jej tempie umieszczania różnych rzeczy.
Hotaru, wiem, co mnie czeka i wierz mi, że czasami wolałabym nie wiedzieć
Liz16, a ja myślę, że na tym w ogóle polega magia książek i opowieści - używa się niemal tych samych słów co zwykle, a jednak... raz wychodzi coś wzruszającego i pięknego, raz coś odpychającego.
Lizziett, dobrze, że zamieściłaś objaśnienia ikonek W znakomitej części opowiadań do szpiku dreamers Maria jest postacią na wskroś kryształową, z zabójczym poczuciem humoru i wiecznymi kłopotami z Michaelem. O ile można pastwić się nad Isabel i Michaelem, że tacy wstrętni o tyle Maria w takich wypadkach zawsze jest "po właściwej stronie" Tak samo i tutaj. Marii nie ma prawa się nic stać
Dzinks, mam nadzieję, że będziesz stale nadrabiać
Elu - może chodzi ci o "Maxeo and Lizziett"? Do tej pory pamiętam stwierdzenie naszej Lizziett , że o ile w LW posądzanie Maxa o bycie gejem może być nawet i zrozumiałe (starszy wiek) o tyle troska państwa Evans w "Maxeo..." jest trochę na wyrost, bo chłopak miał 17 lat... A, i właśnie chyba w "Maxeo..." Michaela uważali za geja. Co mu zresztą nieco komicznie wychodziło, choć ze znakomitym skutkiem Tak więc mimo wszystko i Michael musiał swoje wycierpieć.I wcale nie bez sensu, Elu. W każdym facecie jest coś z kobiety może pokutują jeszcze przekonania jaskiniowców, facet z maczugą i kawałem mamuta w jednym ręku, z włosami kobiety w drugim a może przekonania epoki nieco nam bliżej, czyli panów w obcisłych spodenkach, z wygumowanym wąsikiem i oblanych od stóp do głów wodą kwiatową...A wracając do rzeczy, to...

[b:85b1274356]Rozdział 5[/b:85b1274356]

[Hotaru]

Króciutka część i aż chce się więcej... Liz - mały geniusz, kto czytał oryginał, ten wie, dlaczego Mama Liz... staja mi przed oczyma jak żywe liczne fragmenty, w których Liz obwinia się o to, co stało się z jej mamą... pamiętam, jak nieraz zakręciła się łezka w oku.... to nie były "zwyczajne" wyrzuty sumienia... i to doławło najbardziej.

[Dzinks]

Miałam już to dwanno napisać, ten komentarz, ale zawsze mi coś przeszkadzało. No tka część niezła , niezła, oby tak dalej, tłumaczyć ekspresowo. Pytanie nie związane z tematem. Na jakim poziomie jest twój angielski?

[Nan]

Szkolny czy nie-szkolny? Szkolny na poziomie mniej więcej czwórki, bo mam alergię na klasówki. Nie-szkolny całkiem dobrze, zresztą to by było troszeczkę dziwnie, gdyby po końskiej dawce opowiadań i filmów angielski był u mnie słaby. A co?

[Dzinks]

A pytam z ciekawości, bo kiedyś coś próbowałam przetłumaczyć i wyszła z tego masakra .

[maddie]

Uuuu... krótka ta część. Ale przynajmniej jest, bo mówiłaś Nan że narazie trochę wolnego. Chyba, że dopiero po tym?