Moderators: Olka, Hotaru, Hotori, Hypatia
. 
, a po tym zostanie już tylko naoczne przekonanie się, że mąż żyje. I jak tu wierzyć w powiedzenia 
.
Alec/Liz... Ty niedobroto...
tylko płakać i płakać. Kiedy w końcu przyjdzie czas na to prawdziwe uczucie, a nie na jego iluzję...ciągle tylko te niedomówienia, a prawdy tylko odrobinka, tyle ile trzeba...powiedzmy, że mówi Liz prawdę, ale tą wybraną: "...Pamięć to bardzo delikatna sprawa...To przede wszystkim uczucia, coś, co czułaś w danej chwili...A tego nie mogę ci opowiedzieć..." bardzo sprtynie Alec 
..ale Alecowi chyba jest coraz ciężej utrzymać ten dystans 
i "mroźne" serce: "...Tu cię mam, pomyślał zadowolony, wsadzając nos w jej włosy i uśmiechając się. Jeden zero dla mnie, Evans. Ona już nie jest twoja. Jest moją żoną i śpi dzisiejszej nocy w moim łóżku... coś mi tu chyba zazdrością pachnie 
...trzyma Cię za słowo 
Wiesz co? Nie nawet podatków...Renya wrote:Teraz już wiem, tylko podatków można być pewnym.
Co powiesz na 'prawdziwa miłość przetrwa wszystko'?Renya wrote:I jak tu wierzyć w powiedzenia .
Zawsze!Maleństwo wrote:lubisz H. trzymać nas w niepewności
Mam pomysł, mam pomysł, mam pomysł na nową rangę!Maleństwo wrote:Ty niedobroto...
Ile w tej części smutku tylko płakać i płakać.
Ale to miała być pozytywna część! Romantyczna! Taki punkt zwrotny w ich historii, przyznanie się Liz samej przed sobą, że jednak chce 'czegoś wiecej' od swojego męża, jak i w tym samym momencie Alec ma odwage przyznać się sam przed sobą, że zależy mu na niej.I tak będzie do końca opowieści. Ale powiedzmy, że Liz nauczyła się już po historii z Manticore, że można to wykorzystać.Maleństwo wrote:ciągle tylko te niedomówienia, a prawdy tylko odrobinka
Hm, może nie sprytnie, co szczerze. Gdyby powiedzieć Liz, że była szaleńczo zakochana w Maxie, to byłaby prawda. Ale ta sama Liz doznała wiele nieprzyjemności z powodu tej miłości i bądź co bądź żadne 'fakty' jej tego nie powiedzą, jak się czuła wyjeżdżając do Vermont.Maleństwo wrote:"...Pamięć to bardzo delikatna sprawa...To przede wszystkim uczucia, coś, co czułaś w danej chwili...A tego nie mogę ci opowiedzieć..." bardzo sprtynie Alec
Maleństwo wrote:coś mi tu chyba zazdrością pachnie
Chyba w przerwie między kuciem na agielski, zarządzanie strategiczne, analizę ekonomiczną, rynki kapitałowe i rachunkowość (to akurat w czwartek), znajdę jakieś dwie godzinki, by dokończyć 8 rozdział_liz wrote:Oficjalnie żądam więcej!
nie ma co się nad tym rozpisywać, bo to chyba oczywiste, że Mojego Ukochanego Opowiadania nigdy dosyć. Dlatego grzeczna H. teraz usiądzie, napisze duuuużo części i mi je podeśleNo już, do roboty!
A na razie z blaku laku zaglądam do Twórczości... i diabeł się śmieje, bo Hotaru ledwie patrzy na oczka i skręcają ja mdłości... Przydałoby się jakieś pogodne opowiadanko do poprawienia humoru. Kto się pisze na to?Hehe, piszę następną scenę. Powiedzmy, że Maleństwo zastosuje naprawdę pomysłowo-dziwaczny styl przeprosin, ale niestety Biggs wpakuje się w scenę, przy której byc nie powinienRenya wrote:.
A co się dzieje u frogyrockerów?
Cicho mi tu sza! O Dziecince nie wolno jeszcze wspominać publicznie!Renya wrote:No chyba oczywiste, że to opowiadanie piszesz Ty, Hotaru. Któż by inny
Tak, tak, tak!znajdę jakieś dwie godzinki, by dokończyć 8 rozdział
Jestem jak najbardziej za. Urwałaś 8 w takim momencie, że aaah! Wiesz, że czekam na więcej. Moje Ukochane Opowiadanie! Aż chyba zrobię do tego specjalny banerek z napisem Moje Ukochane Opowiadanie (tak wiem, odwala mi)Hmm, co chcesz. Hofah momentami bywa zabawne (uraz na psychice Marii, duży pokój bez klamek)Przydałoby się jakieś pogodne opowiadanko do poprawienia humoru. Kto się pisze na to?
Pogodne? To ani w moim ani w twoim stylu Chociaż jak dla mnie to MUŻ jest niesamowicie "urocze" w porównaniu do innych twoich dzieł. Ekhm, czy ja tu o czymś nie wiem?Cicho mi tu sza! O Dziecince nie wolno jeszcze wspominać publicznie!
Jeśli nie wiem, to żądam być natychmiast wtajemniczona, bo jak nie to.... domyśl się bo gdzieś jeszcze powtórzę zakończenie z PZ albo jeszcze gorzej
Hotaru? a dzisiaj uważasz, że...ehm tracisz umiejętności pisarskie...cóż by na takie dolegliwości poradzić...mdłości to może melisana (słyszałam, że _liz ma zapasy ), ale nie, lepsza będzie chyba mięta i to pogodne opowiadanko...czyżbym ja też o czymś nie wiedziała "Dziecinka" H. żądam wyjaśnień!!! proszę chyba Maleństwo będzie się naprawdę musiało postarać _liz wrote:Ekhm, czy ja tu o czymś nie wiem?Cicho mi tu sza! O Dziecince nie wolno jeszcze wspominać publicznie!
A owszem, nie wiesz, I Renya też nie wie. Skoro nie ma tematu 'Zapowiedzi, bo baza danych właśnie się wgrywa (proszę nie pisać postów na obecnym cudzie zwanym khm, forum phpbb 2.013!) i inne cuda także... A dziecinka ukaże się po "Przepraszam i będę wredna i złośliwa i okrutna, ale wam tego opowiadania nie dam przeczytać wcześniej. A pm'a właśnie czytam...Aha. W szczególności, że "Dziecinka" będzie opowiadaniem dłuższym, planuję ponad 30 rozdziałów, umiejscowienie po 2 sezonie Roswell i po Love Among the Runes w DA. Czyli muszą zostać wyeitowane pewne odcinki, by historia miała sens, podobnie jak w Przepraszam. 5000 razy tłumaczyć, dlaczego Logan mysli, że Alec i MAx są razemA tak na poważnie - może to i lepiej, że jakieś opowiadanko pozostanie nikomu nie odsłonięte, to jednak są zawsze inne emocje, inne wyczekiwanie. Bardziej nęcące i denerwujące
... Wyjaśnienia psują liniowość opowieści... A chciałoby się......to kiedyś moja znajoma oznajmiła mi w poniedziałek - od następnego poniedziałku się odchudzam, a w następny poniedziałek...od następnego poniedziałku się... cieszę się Hotaru, że tłumaczenie idzie do przodu...nawet powolutku Poczekam sobie jeszcze trochę. Albo, znając ciebie H., trochę dłużej. 
Co ty robisz z resztkami moje mózgu, jakie zostały po FN i TS? ) z Ciebie H., ale dlaczego nie znalazłaś choć trochę wesołości Znowu nastrój nie jest tutaj zbyt pogodny...czyżby ta część powstawała w czasie, gdy Twoje sampoczucie nie było w za dobrym stanie? Ten rozdział jest spokojny, ale gdzie ta wesołość, którą obiecałaś...nadejdzie niedługo?
przeciwnie zaszkodził, bo umocnił Liz w przekonaniu, że Alec nie żyje...hmmm czemu on jej nie wspomniał o 494 ani słówkiem? Ta niewielka podświadoma nadzieja, jaką miała Liz została zgnieciona, zabita...a może umarła śmiercią naturalną Dla mnie age Liz nie pożegnała się z przeszłością, ona cały czas nie może o niej zapomnieć i poradzić sobie z nią. Ona ją po prostu w sobie zagłusza, zadusza, a to wcale nie pomaga się uwolnić Najpierw trzeba będzie wyjaśnić wiele spraw, zrozumieć, przebaczyć, iść na kompromis i wtedy dopiero będzie można jakby pożeganć przeszłość (jednak ona cały czas gdzieś będzie...) i powitać przyszłość... Na koniec H. chciałam Ci pogratulować prowadzenia narracji: " Liz nienawidziła tego zimnego uczucia w sercu, które ogarniało ją zawsze na widok żołnierzy w kominiarkach..." myślę co, gdzie, atakują Liz? A potem po długim długim czasie wyjaśniasz: "...widok żołnierzy w pełnym ekwipunku, pilnujących drzwi sąsiedniej sali rozpraw..." a przez cały czas, póki nie doszłam do tego fragmentu wyczuwałam, że coś grozi Liz... Onika wrote:i uwaga, to dziwne, ale zaczynam darzyć, w jakiś dziwny sposób, Nancy sympatią Co ty robisz z resztkami moje mózgu, jakie zostały po FN i TS?
Ale w końcu opowiadanie to tylko opowiadanie, prawda Nenene, nenenene.Najpierw trzeba będzie wyjaśnić wiele spraw, zrozumieć, przebaczyć, iść na kompromis i wtedy dopiero będzie można jakby pożeganć przeszłość (jednak ona cały czas gdzieś będzie...) i powitać przyszłość...
(spoiler do Epilogu) Nie zapytam co, ponieważ się domyślam. 
Dawno już się tak nie śmiałam, ostatnio chyba gdzieś przy TS. 
Az mam ochotę powtórzyć za Normalem. Users browsing this forum: No registered users and 62 guests
