Poza tym to dzieki twoim postom o nim, o przytaczanych na komnacie wypowiedziach o innych osobach, które z nim miały kontakt, polubiłam Jasona, nie tylko Maxa. Zazwyczaj odróżniam rolę od osoby. Każdy ma prawo do własnego życia. Można być dobrym aktorem, ale podłym człowiekiem. I na odwrót. Mozna grać degenertaów a być wspaniałym ojcem, mężem i tak dalej i tak dalej Ale ile razy okazuje się, że ta pozytywność z ekranu jest częścią charakteru aktora jestem nie wiem czemu zadowolona. Chyba szukam potwierdzenia, że to jest możliwe. Światek aktorski, zwłaszcza amerykański, to nie jest normalny świat. Ja sama nie chciałabym być postawiona w sytuacji kobiety, która ogląda swojego męża na ekranie w scenach erotycznych z inną kobietą. Co tam film. Ale próby i ta cała zbieranina techniczna, która na to patrzy Dlatego uważam, że być szczerym, zróżnoważonym i przede wszystkim wiernym pozytywnym zasadom z dzieciństwa, to wielka sztuka dla aktora. Wilka pokusa, żeby po odniesieniu syukcesu nie odbić się i nie odciąć od tego co był. Nie zaszaleć na całego.Elu, pisz częściej - w miarę możliwość oczywiście, bo chyba nie tylko ja tęsknię za twoimi postami, zwłaszcza w muzyce.
Ale czytam każdy Twój post a interpretacje utworów sprawiają mi szczególną radość... 
ale założę sie, że gdybyście mieli kasę, to zamiast wygodnego pickupa kupilibyście porche, a już z mniej kosztownych zabaw: zamiast opery wybralibyście paintballa 
