forum.roswell.pl

Czy mogę napisać tu jedno z moich opowiadań o Buffy

Jak dla mnie nie ma sprawy

Południe.Lekcja biologi.Cała klasa ogląda nudny film o zwierzętach.Willow siedzi z Xanderem a Buffy z Parkerem.
-Czy panna Summers przestanie w końcu chichotac i zajmie sie oglądaniem filmu??-zagrzmial głos profesora.
-Przepraszam...-powiedziała szybko Buffy i zaczęła pisać coś w zeszycie.
Profesor z daleka wiedział,że nie jest to zeszyt do biologii.
Jednym ruchem zapalił swiatlo i wziął do ręki zeszyt Buffy.
-Czy mogę wiedziec co panna robiła przez cały ,,seans filmowy''?
Bo jak widać-i tu spojrzał na zeszyt- nie oglądała go ,,pani''...-dodał
-J-a...robiłam notatki...
,,Oby mi uwierzył!''-myslala Buffy gorączkowo-,,To jest moj pamiętnik!!''
-Zobaczymy...-i zaczął czytać pamiętnik Buffy-,,Siedzę teraz na nudnej lekcjii biologi,a ten głupi profesor ciągle sprawdza czy oglądam ten nienormalny film...Najchętniej poszłąbym teraz do Angela...''.'-i tu profesor przerwał-Czyli twoim zdaniem jestem głupi?A ten film nienormalny,tak?A wogole co to za imie ,,Angell''??i to są notatki tak?Zaraz zobaczymy co pisze dalej...-i znowu urawał bo tuz obok niego stal Xander a ręku trzymał pamiętnik Buffy.
-Czy mamusia nie uczyła pana zeby nie czytac cudzych rzeczy?-zapytal spokojnie-Hm??-i wrócił na swoje miejsce podając pamiętnik Buffy.


-Musiało go to zaboleć-powiedziała Willow na przerwie w stłóce gdzie razem z Buffy jadły obiad-Widziałam jego mine jak usłyszał słowo Angel...co było dalej??
-Nieważne..Hej Xander...-i urwała bo Xander przeszedł obok ich stolika obojętnie i usiadł na koncu sali przy wolnym stoliku-Co mu się stalo?
-Sama sie go zapytaj-ucięła Willow
Buffy niechętnie wstała.Posłała Willow ponute spojrzenie i powoli ruszyła w stronę Xandera.
-Xander co Ci jest?-zapytala wprost.
-Nic.Malina-powiedział bez entuzjazmu.
-Jakoś twoj glos nie brzmi tak malinowo.-Xander wzruszył ramionami.
-Jak chcesz pogadać to siadaj.-rzucił.Buffy posłusznie usiadla.
-Czy to przez moj pamietnik tak sie zachowujesz?-zapytała
-Moze tak..a moze nie...-mruknął Xander.
-Napewno??
-Buffy nie udawaj głupiej!!Przeciez sama dobrze wiesz ze chodzilo o Angela!!-syknął ze złością.
-A-ale...




Więcej nie napisze bo musze już iść....dobra...Pa...!!!

-A-ale...-zaczęła Buffy...ale przerawała bo poczuła na ramieniu dołoń Xandera.
-Przepraszam Buff.Poniosło mnie...nie gniewaj się...ale musze juz iść...Nara-i wyszedł ze stołówki.
,,No tak..Willow też już poszłą...czas do domu''-pomyślała Buffy i ruszyła w kierunku domu.


W tym samym czasie:


-Angel uwierz mi..-powiedziała Darla stanowczo-Ona jest Pogromcą a Ty wampirem!!Jeżeli chcesz być z nią...to...to...
-Mam przemienić ja w wampira??-uciął Angel
-Tak...bystry jesteś-odparła Darla-Sam pomyśl: Ty i ona...ciągle razem,bez przerwy...bez przerwy...bez przerwy.....ciągle...-kusiła
-Ciągle-mruknął Angel i uśmiechnął sie na chwilę.Wyobrazł sobie Buffy i jego razem...przytulonych...Jednak nagle przypomniał sobie ważny szczegół:,,Buffy jest Pogromcą.....''
-Nie!-odparł stanowczo-Nie,nie,nie!!I przestań...mnie...kusić..!!!
Darla jednak ani myślała przestać.
-Angel...ja wiem,ze Ty bardzo prawgniesz być z Buffy...wiem,że chętnie ugryzłbyś ją po to ,żeby być razem...Ale...och nie...smuienie prawda?-i zrobiła złośliwą minę.
-BUFFY JEST POGROMCĄ!!NIE UGRYZE JEJ!!!Nawet gdybym chciał!!ROZUMIESZ??????-ryknął Angel
Ale Darla nie chciała zrozumieć...nie mogłą...
-Czy aby napewno?Czy aby napewno nie chcesz być z nią ,,na wieki''?-mówiła-Czy..
-PRZESTAŃ!-powtorzył Angel
-Czy...czy naprawdę nie chcesz tego zrobić??Pomyśl...Buffy jest Pogromcą...każdy Pogromca ginie w potyczce z wampirem...Jako wampir będzie silniejsza...!!
-Dobrz...zgadzam się....-od Angela odpłynął zdrowy rozsądek...-tak tak....
Darla uśmiechnęłą się zjadliwie.
-Dobrze-powiedziała-musisz tylko czekać...Ach...i czas na ,,roboczą formę''-dodała i odeszła.



Tym czasem...


Buffy właśnie siedziała w pokoju i ślęczała nad nudną biologią...
,,Nic z tego nie rozumiem...Ech...''-myślała Buffy,lecz nagle posłyszała dziecięcy płacz.
Wyjrzała przez okno.
Na ulicy stałą mała dziewczynka.Dziewczynka o delikatnych rysach twarzy..i różowej sukience w kwiatki.
Buffy w tym momence wybiegłą z domu i podbiegła do małej.
-Co się stało??
-Zgubiłam m-m-m-m-amę..!!!!!!!!!Ja chę do mamy!!!!-i pobiegła w stronę starego,opuszczonego budynku.
-Stój!!!!Gdzie biegniesz??-krzyknęłą Buffy
-Bufffyyyyyy....chodź..........Buffyyyyyyy.....-usłyszałą męski głos-Buuuufyyyy....
-Co?-zapytała głupkowato Buffy i weszła do budynku....a tam zastała...

fajne kiedy następna cześć..

Ja też czekam na ciąg dalszy

a tam zastała...
-Angel!-krzyknęła-Co ty tu robisz??
-Hm...Powiedzmy,że mam do wykonania pewną robotę...-odpowiedział spokojnie
-Jaką robotę?
-Hm...nieważne...-poczym rzucił się na Buffy.Przygniótł do sciany i zaczął dusić.
Buffy zobaczyła wszystkie gwiazdy.
-C..o..t..y..r...o...b..i...s...z....??-wysapała Buffy
-Stój spokojnie!!-powiedział tylko Angel
Buffy coraz wolniej oddychała...nagle przypomniała sobie ,że jest Pogromcą.Ale już było
zapóźno.Buffy poczuła jak w jej szyje wbijają się dwa długie kły.Jak po szyji spływa jej stróżka
krwi.Poczuła,że ogarnia ją rządza zabijania.
-To co?IDziemy najpierw na śniadanko czy na polowanko?-zapytała

Wieść o porażce Buffy rozniosła się tak szybko jak płatki sniegu w śniezyce(^^")Prawie wszyscy
mówili:,,I widzicie?Widzicie do czego zaprowadziła ją ta ślepa miłość?''
Jednak Willow Xander Oz i Giles wierzyli,że Buffy zmieni się na lepsze...i cały czas czekali
na jej telefon,list..lib chodzby znak,że sie zmieniła...

I tak..Buffy przez następne kilka lat uśmiercała ludzi.Dla Willow to był najgorszy okres w
życiu...

-Mam już tego dosyć!!!-krzyknęła Willow-Jak ona mogła???
-Willow uspokoj się!-powiedział Giles
-Nie!JAk ona mogła?!Rozumiem jeśli zabijała ludzi dla pożywienia... rozumiem,że zabijała
nieznajomych...ale,żeby zabić...,żeby zabić...
-Przestań!!
-Żeby zabić Oza i Xandera????No jak??
-Willow...uspokój się...
-Jak się to obsługuje?-zapytała Willow wskaując na kusze
-Nawet się nie waż...-i urwał bo Willow wybiegła ze sklepu i pobiegłą w kierunku
starego,opuszczonego budynku na przedmieściach Sunnydale.
W końcu gdy dobiegła zawołała:
-Angel?Angel jesteś tu?
-Tak..Po co przyszłaś?-usłyszała szept z prawej strony
Odwróciła się.Ujrzałą ciemny kształt stojący w cieniu.
-Czego chcesz?-warknął stanowczo.
Willow nie odpowiedziała.Stała i wpatrywała się w nikłą postać Angela.
,,On wygląda...tak młodo.Tak jak wtedy gdy go poznałam..Wygląda tak...''
-Czego chcesz?-powtórzył Angel
-A tak sobie przyszłam..zeby spłacić rachunki-powiedziała Willow.
Mimowolnie drgnęła.Nogi pod nią zaczęły się uginać.Rzuciła kuszę na ziemię.
Angel wyszedł z cienia.
-A więc o to chodzi?Chcesz spróbować ze mną swoich sił?Dobrze...ale pamiętaj
możesz nie wyść z tego cało...-powiedział i rzucił się na Willow.
,,To stary spośob..zaraz zacznie mnie dusić''-pomyślała rozpromieniona Willow.
I rzczywiście,zaraz poczuła uścisk mocnych ,,łap'' na swoim gardle.
-A nie mówiłem?-szepnął jej Angel do ucha.
Buffy może i była silna ale Willow była bystrzejsza.Wyciągnęła kołak z rękawa i...

i...
z całą siłą wcisnęła je w serce wampira.
-Willow..ja...-to były ostatnie słowa ktore padły z ust Angela za niem obrócił się
w pył.

,,Dobra...jeden z głowy..''-ale z rozmyśleń wyrwał ją odgłos oklasków.
Odwróciła się gwałtownie.Za nią stałą Buffy.
-Brawo Willow.Tyle czekałam aż wreszcie mnie odwiedzisz..tyle lat...
-Przestań-Willow zatkała sobie uszy-Przestań!!Nienawiedze Cie!!Zabiłąś i Oza i
Xandera!!Nie miałąś prawa!!I rzuciłą kołkiem.Jednak chybiła.
-A więc to tak?!Chciałam po dobraci..ale jeśli odmawiasz to twoja decyzja-i
uderzyła Willow w brzuch.Willow upadła.Buffy rzuciała się na leżącą Willow.
Ale to był największy błąd w życiu Buffy.
-Willow...coś ty zrobiła..?-tak brzmiały ostatnie słowa Buffy...kiedy rzuciała się na Willow
nie zobaczyła,że ta ma wyciągnięty kołek.Buffy obróciłą się w pył.
Willow wstała.Otrzepała ubranie.Ruszyłą w stronę sklepu Gilesa.
,,Zbliża się świt''-pomyślała i ruszyłą najbliższą drogą do centrum..Plącząc jak dziecko
Jak małą diewczynka....


Koniec...

I co myślicie o moim opowiadaniu?Czekam na komentarze

no nareszcie sie dalszej czesci doczekalam swietne opowiadanie-tragiczne ale swietne

Fajne, chociash nigdy nie ogladalam Buffy

Trochę dziwne, no może nie dziwne ale nieoczekiwane.
Jestem fanką Buffy (czyt. Anioła) i trochę mnie zdziwiło zachowanie Anioła, ale ogólnie opowiadanie jest niezłe. Bardzo ciekawy pomysł, co by było gdyby natura wampira zwycięzywa a na dodatek doszła chęć spędzenia wieków z Buffy (jakie to romantyczne, no może prócz okoliczności). Być z nią nie obawiając się, że stanie się z nowu potworem.

Fajne opowiadanko Czekam na następne

Ciekawe ciekawe pomijając że nigdy nie widziałam Buffy ale może czas zacząć

Hmm ... no cóż. Nie no, całkiem ... hmm ... może kiedy indziej skomentuję.

Hehe...super opowiadanie... zwłaszcza ta piękna chwila, w której Aniołek umiera... długo czekałem na ten moment...kiedy następne opowiadania??????

Mam napisać następne opowiadanie?

Noc.Piękna gwieździsta noc.Na ulicach cicho,nie ma najmniejszego szmeru.Wydaje się,ze wszyscy śpią.Ale są wyjątki.Posród drzew spaceruje dziewczyna.Dziewczyna,której życie nie jest łatwe.To Buffy Summers i to na niej spoczywa wielka odpowiedzialność jaką jest zabijanie wampirów.Buffy jest Pogromcą wampirów.Przypadkowy przechodzień mógłbu pomuśleć,że Buffy spaceruje,ale ona tylko odbywała swój nocny patol.Buffy miała 17 lat i trudno jej było nawiązać kontakt z chłopakami.Znała tylko:Xandera,Gilesa i Angela(wampira z duszą).Angel ją kochał i to z wzajemnością lecz pojawiał się tylko wtedy gdy miał wiadomości o nowym klanie wampirów.
Kiedy Buffy tak spacerowała dobiegł ją krzyk.Zimny i przenikliwy.
Zamrugała szybko i już chciała biec w tamto miejce gdy coś chwyciło ją za rękę.
-Puść mnie!!-krzyknęła Buffy
-Panno Summers proszę się uspokoić!-powiedział głos z oddali.
Chłodny uścisk nie ustępował.Nagle poczuła,że ktoś obejmuje ją ramieniem.
Buffy otworzyła oczy.Znajdowała się w szkolnej sali.Oczy wszystkich studentów były zwrócone ku niej.Przez reszte lekcji Buffy siedziała czerwona i próbowała rozwiązać zadanie z chemii.Na przerwie Xander zapytał:
-Dziewczyny idziemy dzisiaj do klubu??
-Jasne-stwirdziła Willow-A ty Buffy?
-A ty Buffy??-zapytał głośniej Xander-Bufy?!!
-Co?Zamyśliłam się...
-Zauważyliśmy-wtrąciła Willow-To co? Idziesz do klubu?
-Jasne..-powiedziała Buffy i poszła do domu.
O umówionej godzinie całe trio było w klubie.
-Może zatańczymy?-zapytał Xander
-Jasne-powiedziała leniwie Buffy-Tylko jak? We trójkę?
-Nie...-przyrwał jej Xander-Ja z Willow i ty z Angelem.
-Z Angelem??-Zakrztusiła się sokiem Buffy-JEGO tu nie ma!!
-Hehe,poczekaj tu chwilę.-i już ich nie było.
,,No i po co ja tu przyszłam?''-pomyślała z goryczą Buffy.
Nagle z rozmyśleń wyrwało ją poczucie ciepła.Uczucie miłości i bezpieczeństwa.
Odwróciła się gwałotonie i zbaczyła....Uśmiechniętego Angela
-Witaj-powiedział tylko i jego silne ramiona objęły Buffy.
Angel i Buffy przeczekali skoczne piosenki i weszli na parkiet dopiero gdy zabrzmiała
wolna muzyka.Buffy czuła jego oddech na swoim policzku.Angel rozejrzał się i pocałował Buffy.Buffy wiedziała co to oznacza.Przez pół godziny całowali się namiętnie.Angel całował ją delikatnie a zarazem zdecydowanie.W końcu jednak powiedział:
-Muszę już iść Buffy.Jeśli chcesz mogę odprowadzić cię do domu.-zaproponował.
-Oczywiście-odpowiedziała natychmiast Buffy.
I para znikła.Wędrując ulicą Buffy i Angel trzymali się za ręce.Buffy bardzo mocno ściskała dłoń Angela,jakby bała się,że ona zniknie.Jakby to był tylko sen.
-To tutaj-powiedziała niechętnie Buffy.
-Wiem-przerwał jej Angel ,pocałował ją na pożegnanie i odszedł
,,Poprostu znikł w ciemnościach''-pomyślała Buffy.
Zrozpaczona powlokła się do swojego pokoju.Rozmyślając o wydarzeniach z klubu zasnęła.Śniła o Angelu i o tym co zaszło w klubie,jedna gdy doszła do momentu rozstania zadzwonił budzik.
-Ufffff...-powiedziała Buffy sama do siebie-Na szczęście drugi raz nie muszę tego przeżywać-i zaczęła się ubierać.
Na lekcje zdążyła 2 minuty przed dzwonkiem.
-Hej-powiedziała Willow-i jak było wczoraj z Angelem?
-Nie wiem o czym mówisz-powiedziała nieco zawstydzona Buffy
-Och....nie udawaj!!Coś zaczło między tobą a nim prawda?-dopytywała się Willow
-Ojej...Nic nie zaszło!No...może kilka razy mnie pocałował.Ale nic poza tym-dodała widząc triumfalne spojrzenie Willow.
-Czy aby napewno?-zapytała Willow
-Dziewczyny,proszę o spokuj!-powiedział profesor
-Przepraszamy-powiedziały równocześnie Willow i Buffy
Na przerwie Willow wskazała ręka na szkolny dziedziniec.
Buffy podeszła bliżej i....zobaczyla Angela!!
-Angel co ty tu robisz?-rzuciła na powitanie
-Przyszłem się pożegnać-jutro wyjeżdżam-dodoał smutno
-Jak to????
-Niestety nie mogę tu dłużej zostać.Tak jak nie mogę cię bardziej pokochać.
Buffy nie wytrzymała....rozpłakała się i przytuliła do Angela.
-Buffy....Mi też jest ciężko.Proszę,nie utrudniał mi odejścia.
Pocałował ją i odszedł.
Buffy rozpłakała się jeszce bardziej.
-Co się stało?-zapytała Willow
-On odszedł.Jutro wyjeżdża.
-Skończyło się??
-Skończyło sie zanim tak naprawde się zaczęło-dodała smutno Buffy.
-Nie mart się.Wszystko będzie dobrze.-zapewniała Willow
,,Tak.Wszystko będzie dobrze.''-pomuślała Buffy.
I obie wróciły do szkoły.

Fajne chociaż smutne

Angel stał na dziedzińcu? W dzień?

moze Buffy przeniosla Buffy do wieczorowki...
albo stal na dziedzincu i plonal...